http://whatever.stef*

Είπα να κάνω επανάσταση. Ξέρω ακριβώς τι χρειάζεται. Βέβαια δεν ξέρω το "γιατί", αλλα ποιός νοιάζεται. Δεν έχει σημασία άλλωστε πλέον. Όλοι το κάνουν. Λες και αυτοί ξέρουν γιατί. Γιατί να μην το κάνω και εγώ δηλαδή;

Επαναστάτης. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά. Την ουσία ενός επαναστάτη. Αρχικά, πρέπει να κουρευτώ περίεργα. Ναι, ναι, αυτό είναι. Ένα περίεργο κούρεμα. Να μην μοιάζει με αυτό το συμβατικό των περισσότερων ανθρώπων. Βέβαια, υπάρχουν ένα μάτσο άλλοι με περίεργα κουρέματα, αλλά με αυτούς δεν με πειράζει να μοιάζω, γιατί αυτοί είναι επαναστάτες. Μετά πρέπει να ντυθώ και κάπως περίεργα, για να μην φαίνεται το κούρεμα μου αταίριαστο με το υπόλοιπο σύνολο. Να φαίνομαι σαν ένας αληθινός επαναστάτης, με ιδέες και ιδανικά! Όχι πως δεν είμαι δηλαδή, απλά αυτά τα βρίσκουμε και στην πορεία. Δευτερεύοντα πράγματα. Τέλος, πρέπει να αγοράσω ένα καλό ζευγάρι επαναστατικά παπούτσια. Όχι σαν αυτά τα φλώρικα που φοράνε οι "τρέντουλες". Βέβαια τα επαναστατικά μου παπούτσια κοστίζουν λίγο πιο ακριβά από τα δικά τους, αλλά δεν έχει σημασία, γιατί είναι επαναστατικά, και αυτά είναι που θα με κάνουν να φαίνομαι αληθινός. Άλλωστε τα φοράνε όλοι οι επαναστάτες φίλοι μου. :-)

Κάποιος μου είπε βέβαια ότι οι πραγματικοί επαναστάτες είναι αυτοί που έχουν όνειρα. Όνειρα για ένα καλύτερο κόσμο, ιδέες για να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του, ιδανικά για να μπορούμε να συμβιώνουμε με τους συνανθρώπους μας. Ιδανικά για πίστη, δικαιοσύνη, αγάπη, ίσα δικαιώματα, χωρίς προκαταλήψεις και στερεότυπα. Ε να σας πω κάτι; Βλακείες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι λένε. Εγώ δεν έχω και πολλά από αυτά, αλλά σημασία έχει να φαίνομαι σαν να έχω. Και στην τελική, όσοι τα έχουν αλλά δεν μοιάζουν με επαναστάτες κανείς δεν τους παίρνει στα σοβαρά. Άρα... μισές δουλειές. Τι να το κάνω; Καλύτερα να φαίνομαι παρά να είμαι. Έτσι θα γίνω αποδεκτός και στην παρέα τους, και στην τελική μπορεί να μάθω και κάτι.

Αφού βγάζει νόημα. Η μαμά κοινωνία μου έμαθε πως αν θέλω να κάνω κάτι θα πρέπει να δείχνω διαφορετικός. Θα πρέπει να μην μοιάζω με αυτούς που τα δέχονται όλα. Δεν μου έμαθε όμως πως πρέπει να σκέφτομαι κιόλας. Και δεν θέλω να σκέφτομαι να σας πω την αλήθεια, γιατί είναι κουραστικό και με κάνει να στεναχωριέμαι. Αφού εμένα όλα καλά μου φαίνονται. Ό,τι θέλω, το έχω. Γιατί να τρέχω πίσω από αλλαγές. Και αν μετά χάσω τα δικά μου; Άπαπα... Μου φτάνει να υποκρίνομαι πως καταλαβαίνω και πως νοιάζομαι.

Έτσι είναι φίλοι μου. Σας το λέω. Όλα έτσι λειτουργούν σήμερα, και αν αδιαφορήσετε τότε θα βρεθείτε εκτός παιχνιδιού. Μην σκέφτεστε, δεν έχει σημασία τι είστε. Απλά προσέξτε πως θα φαίνεστε. Κάνω λάθος;